Þiirlerin piramitlerini anlatýrdým sana gecenin yazlýðýnda
Kýþlýklarý satmýþ yüreklerin nankör karanlýðýnda
Kumsaldaki çadýr ateþinin çimen gözlerinin kömüründe
çizgili pijama kumaþýndan pejmurde, sensiz ömrümde
Yine sensizlik baþaðrýlarýyla akþama kuruldu,
Çivi çiviyi sökmedi yüreksiz penselerle kutu kutu
Ne sensizlik, ne de nevbahar gölümde,suskun ölümde
Çaðlayanlar deresi sevdalandý bu güneþli gözüne
Ne demezler ki bu akþamýn durgun aþk yüzüne
Sevmezler mi yalnýzlýðý senin yüreðinin eteðinde
Giderler mi densizliklerini alýp bir baþlarýna
Sarý bu gün denizlerim,sensizliðim ve benizlerim
Çýðlýk yolluyor ayým,güneþim,densizlikleri m
Aþký tanýmak mehtap ýþýðýnda,sönmüyor yoz sokak direklerim
Sende yok olmak,dudaðýnýn zarfýný aþkýn yüreðine yollamak
Dersaadet’in en saadetli gülü, aþkýmýn goncasý
Ruhunun loncalarýnda gizli oturumlarda düþlerim
Angora’nýn meltemi,Haziran’da hazurun durduðum lebinde
Nefesine kekik ektim,öpüþ kokulum delirdim
Baðrýmýn devþirilmiþ güneþinde karardý gözüm
Yazgýlara sabaha karþý direndim yüreðinde
En tatlý þiirini okudum, senin postandan
Yolladýðýn buseleri içtim,yüzyýllýk aþkýndan öldüm
Þiir sözse ben sana aþkýn en ulu sözü oldum
Ol dedim aþýk ol,kadýnýn buysa aþýk ol
Sabahlarý oku onun kulaðýna yazýlmamýþ þiirlerini
En büyük þiirinin o olduðunu söyle, üfleyerek ruhuna
Kahvaltý masasýndaki kýzarmýþ ekmek kokulum
Yüreðimin tersiyle sürdüðüm balým,vebalim
Ellerinin yumukluðunda yalnýzlýðýmý bitirdiðim
Okyanuslarda yunuslarýn yol gösterdiði kadýným
Sevdana kar getirdim Keþiþ daðýndan,
Dondurmaya mevsimi ve gönderdiðin buseyi
Sensizliðe gömdüm kendimi,kýrdým ihanetin fafur kasesini
Þanslý veledim aþkýndan biraz þýmarýk
Aþkýn en tatlý halisin,hal býrakmadýn bende
Sevmenin baþkentisin,aþkýnýn ibadethanesini tavaftayým
Ýhtiþamýna yenik düþtüm gözlerinin þavkýna,
Kýskanýyorum kendi sevgimden,delleniyorum aþkýna…
Son þiirim yalnýzlýðýn da paylaþýlýr, ruhunda rüyalara dalmaçyalý
Ve sevdalar boyun boyunca kaldýrým taþlarýna döþenmiþ
Hissi kablel vukular bakýþmalarýn kamerasýna yüklenmiþ
Özleyiþler bitmemiþ bülbülün son çýðlýðýnda ötmemiþ
Pamuk teninde beyaz sateninin bu yürek böyle hiç sevmemiþ
Çýldýrýþlara uðramýþ beyaz gerdanýnda bu aþk-ý þair
Sensizlik vallah tensizliðin kadar acul deðil bu acunda
Yücel baba gibi alýp baþýmý gidesim deðil seninle uçasým geliyor
Aþk bu bana hayatý adým adým belletiyor
Kursiyeriz gözlerinde,dudaklarýnda ki ikinci kura talip,
Aþkýn bu yüreðe tek sahip…
cennetin ilk meleðisin,
Ýnsanoðlunun son dileðisin…
SENÝN SESÝN VE KOKUN BENDEDÝR
SENSÝZLÝÐÝN ÝÇÝNDEN ELBET GEÇERÝM
Böyle sevebildiðin için teþekkür ederim…
MEHMET BÜLENT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.