SİTEMİM VAR KEŞ DAĞI’NA

Merhum Muhsin Yazýcýoðlu’na Rahmet ve Minnetle…

Gittin sen…
Ýlk kez ayýp ettin sen…
Sonsuzluða kement attýn kuytularda
Tutunmak istedin maviliklere can havliyle
Hicranýn kor ateþi düþtü yüreklere
Karlarý yorgan ettin kendine daðlarýn eteðinde
Sözler düðümlendi boðazýmýzda,
Zehirli kýymýk misali sözler…
Yüreðimize saplandý paslý hançer
Zemheri ayazlarý dondurdu iliklerimizi

Âh Maraþ’tan bir haber geldi!…
Ayaða kalktý Türkiye; tek ses, tek yürek oldu birden
Çýkýp geleceksin diye hep bir ümit vardý içimizde
Kapýmýzý ve gönlümüzü açýk býraktýk onun için
Dostuna kavuþmuþtun oysa sen,
Gülümsüyordun fanilere ötelerden

Daðlar þimdi kekik deðil, kan kokuyor Koca Reis!...
Bu yüzden küskünüm, sitemim var Keþ Daðý’na…
Gonca güller soldu, ayaz düþünce baðlara
Kýrgýným seni bizden koparan kar tanelerine
Rüzgârlar alýp götürdü gül kokunu ötelere
Sildim ilkbaharý mevsimlerden, sildim…
Siyaha boyadým takvimde Mart’ýn yirmi beþini

Kurudu meyveye duran aðaçlarýmýz gidiþinle
Kýrýldý kösün tokmaðý, sustu mehteran…
Kurudu çeþmeler, kesildi duru pýnarlarýmýz
Ummanlarda rotasýný kaybetti limanýný özleyen gemilerimiz
Bizler rýhtýmda öylece donakaldýk

Nasýl saðalsýn yürekte açtýðýn bu derin yara?
Güneþ hicap duyuyor sensizliðe doðmaya!...
Gecelere küskün ayýn on dördü
Gülü kucaklayan hilal aðlamaklý…
Yer gök acýyla yüklü kül rengi seherlerde
Bulutlarýn iki gözü iki çeþme…

Türkiye baðrýna bastý Koca Reis’ini…
‘Er kiþi niyetine’ sedasýyla inledi Kocatepe
Tekbirler yankýlandý mermerlerin nabzýnda
Güller selama durdu Taceddin Dergâhý’nda
Sonsuz uykusuna daldý Akif’in naðmeleri arasýnda

Þimdi seni çok özlüyoruz Koca Reis!...
Senin ‘Sonsuzluðun Sahibi’ni özlediðin gibi…

M.NÝHAT MALKOÇ

Sosyal Medyada Paylaşın: