Gecenin ruhuna sarýldým, ayrýlýklarý izledim bir bir Denizler, nehirler ve hatta yaðmurlar Hepsi büyüdü gözümde Büyüdüler, boðdular beni zerreleri içinde Binlerce kez öldüm öldüm dirildim Her seferinde daha da ezildim Bitmeyecek iþkence sandým Yollar ayaklarýma dolandý Bulamadým çýkýþý Karanlýklar boðdu ýþýðý Yolum yok, yönüm yok Amacým yok, umudum yok... Kalakaldým öylece Mazi týrmalarken canýmý Þu an okþamýyor baþýmý Gelecek, gelecek mi? Þu an ne zaman bitecek?
ilkay þebnem kadýoðlu 03/31/2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilkayseb Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.