kaza süsü...

parmaklarýmýn ucunda küfre dönüþüyor minnettarlýk dualarý..
kalbimin kýrýklarýný biriktirip kolye yapýyorum boynuma
kaza süsü veriyorum intiharýma
kim görse, duysa takdir-i ilahi diyecek
zaten son günlerde
ilahi güç sadece ölümleri takdir eder oldu..
hiçbir yaþam kutsal sayýlmýyor
ve her hayal kýrýntýsý gerçeðe yüz metreden fazla yaklaþýrsa vuruluyor..

tutkunun gücünü aldatýlýnca anlayan yabani hayvanlar gibiyiz..
biri canýmýzý yaksa
kýyamet oluyor üzerine yaðýyoruz.
bazen mazseret bile aramýyoruz bunun icin..
karambolde býrakýlmýþ pozisyon gibiyiz,
tanrý bile sadece izliyor..

sorumluluk iki ucu kýzgýn demir parçasý.
insan sadece mecbur kalýrsa üstleniyor..

kaza süsü veriyorum intiharýma..
aþýk olduðum kadýn bile yanlýþlýðýn farkýnda deðil
yarýn sabah günes doðar diye uykuya dalýyor bu ruhlar...
yarýn doðacak güneþ olmasa
kimse inanmayacak tanrýsýna..
ve belkide bu yuzden
öldükten sonra hayat var diye pazarlýða giriþir kullar
tanrýlarýyla..
ve hiçbir tanrý yok demez...
ve her tanrýnýn koþullarý vardýr vaatleri için..
günümüz politikacýlarý gibi...
öldükten sonra köseyi döndük demektir ha gayret...!!!

kaza süsü veriyorum intiharýma
tanrýmýn bana vereceði cezayý en aza indirgemek icin
dualar ediyorum artýk geceleri
korkuyorum
hala tek baþýma ýssýz bir çölde soðuktan donuyorum
bedenimi sýcak kumlara gömsemde
eksi altý derecede buz tutuyor yanlýzlýðým...

ellerimde vaat edilebilecek zaferler yok
son yýkýmýmýn
en ön sýrasýný ayýrdým sana
izlediklerine dayanabilmen icin tanrýma dua ettim
kalkýp giderken sen
dur diyemedim
þimdi geri gelmiyorsun diye kurþuna dizdiðim
benim bencilliðim...

doðru düzgün bir cümle kurmaktan aciz
kurmarlar oynuyorum yaralý ruhumun üstüne
þeytanýn, ýrzýna geçtigi bir faniyim ben
kaçýnýlmazdan zevk alýrken baðýmlýsý
yüzyýllardýr bu kýsýr döngünün
sadeleþtirilemez paydasý...

son baharýn, son yapraðý düþerken gülümsemek gibi..
þimdi sana ne söylesem ellerimde ufalanýyor
gittin biliyorum
kal diyemediðim için
gittiðinden beri kendi bedenimi
acýyla terbiye ediyorum
temyize gidemesin diye
yürürlükteki yasalarý deðiþtiriyorum
caným sýkýlýyor..
’’caným nbr?’’ demeyi özledim..
þimdi buz gibi iki kelime
devlet dairesinde prosedür gereði
dilekçene baþlarken ’’sayýn’’ demek gibi..
ne kadar sayýyorum o üçünçü tekil
ama yüksek mevkilerdeki þahsý...
þimdi sana caným diyorum
ne kadar canýmdansýn?
korkuyorum
gittim diyeceksin diye
yada
neyse iþte..

kaçýnýlmazlýðý ertelemek için uðraþtýk durduk..
sabah oluyor iþte..
sýradan fani kullar olarak hala bunu deðiþtirmeye yetkimiz yok..
ve biz hala baþka kayýp ruhlara aþýðýz..
ve sen gelmiyorsun diye
kendi canýmý yakýyorum
açýklayamýyorum
seni çýkardýktan sonra hayatýmdan
geride kalan boþluða
mantýklý bir doluluk uyduramýyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın: