Vuslat dar aðacýnda ama suspus’tur dilim Söylerken sözlerimden “kin”damlamasýn diye Duygularým militan lâkin varmazki elim Yazarken kalemimden “kan” damlamasýn diye
Bilirim yüreðinde daim ikâmetgâhým Benliðimle birlikte yine sende ervâhým Yas tutar bulutlarým talan gönül dergâhým Aðlarken gözlerimden “sen” damlamasýn diye
Vurgunluk meþakkattir salmam asla hedere Tahammül salgýlarým göðsümü gere gere Þikayet mevcut deðil nedamete kedere Kýzarken yüreðimden “can” damlamasýn diye
Yürek savaþ alaný kasýrga var cephede Mezalime geçit yok misillemeye nede Muhabbetim tutuklu hissiyatým þüphede Tozarken dimaðýmdan “zan” damlamasýn diye
Aþkýmýzýn rengine boyadým tüm cihaný Sevgi çiçekleriyle bezedim ben dört yaný Lügatýma bastýrýp kilitledim isyaný Bir derken dudaðýmdan “bin” damlamasýn diye
Zeki BEKAR Sosyal Medyada Paylaşın:
zekibekar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.