DAĞ YÜREKLİ AĞAM ERDİ UÇMAĞA
“Þehit Muhsin Yazýcýoðlu’na”
Elim kolum baðlý kaldým çaresiz
Ne bir aðýt düþer suskun dilimden,
Ne de hayat geçer günsüz gecesiz
Kahrolsun ki bir þey gelmez elimden!
Koca reis gitti artýk dönmüyor
Yüreðime ateþ düþtü sönmüyor.
CCC
Sen üþüdün bense yandým nar ile
Ateþine bandým özüm, caným dost!
Kavuþtun mu þimdi muhsin (*) yâr ile?
Hasretinden köz oldu sol yaným dost!
Dað yürekli aðam erdi uçmaða
Hamza yürür kapýlarý açmaða.
CCC
Aksakallý Dedem Korkut göründü;
Türkmen beyi diz vuranda huzurda,
Ardý sýra alperenler yürüdü!
Dursun, Özmen… Bekliyorlar hazýrda.
Birer birer gül sundular Muhsin’e,
Þehitlerim, ses verdiler sesine.
CCC
Kerkük gülü boynu bükük aðlarken,
Karabað’ým köz köz olmuþ yanýyor!
Bu musibet ciðerleri daðlarken,
Türkistan’ým gözlerinden kanýyor!
Kutsal acý Muhsin’imin acýsý,
Ardýndan aðlýyor kardeþ-bacýsý.
CCC
Heyhat böyle ölüm olmaz olaydý!
Olmayaydý; lal olaydým, razýyým!
Muhsin bize medreseydi, sýlaydý
Þimdi nasýl mezarýný kazayým?
Ey Nebiler; Bey’im Size emanet.
Yüce Rabbim; Cennetine kabul et.
Kadir Turan
• Muhsin: Ýyilikte, baðýþta bulunan, ihsan eden. (Kaynak:Tdk,Genelbilgi.)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.