ŞAİR NURLUDUR.

Benim þiirlerim, Yunus’la baþlar.
O benim pirimdir, hocamdýr dostlar.
Arý duru özdür, anadolumdur.
Dertli dolap gibi, hüzün doludur.

Anzer balý gibi, süzer kovandan.
Olgun meyve olur, sunar balýndan.
Nice þair hani? O var çaðýndan.
Hakk hakikat Allah, onun yoludur.

Ustama benzemek, benim emelim.
Gelin birlik olup, Yunus diyelim.
Sevgi harmanýnda, týnaz derelim.
Cennet pýnarlarý, onun suyudur.

Dolu kovanýndan, bir parmak bal ver.
Þairleri sever, yaratan Selver.
Þair Kaab bile, Peygamberim der.
Ýlhamlar þairde, Allah nurudur.

Yunus’ta bu yolun, yolcusu idi.
Musa, Tur daðýnýn turcusu idi.
Türkmenim Taptuðun, sucusu idi.
Yanýyor yüreðim, ateþ korludur.

Eren evliya da, hep yanar yürek.
Fazla laf etmeye, varmýdýr gerek.
Þimdi vuslat vakti, kaldý bir çeyrek.
Güllerden güzeldik, Rabbim soldurur.

Yunus ahlakýyla, Mevlana’dan ders.
Gayrisi þaire, gelir her dem ters.
Herkes þair olmuþ, bu kadara pes.
Gerçek þair güle, bülbül kondurur.

Yaratan Allah’ým, sýðýndým sana.
Ahlak ver, edep ver, günahkar cana.
Verdiðin nurunla, biz yana yana.
Hesap vermek zordur, sýrat zorludur.

Türkmendaðlý sýkma, þair dostlarý.
Nice aða vardý, hani postlarý.
Aydýnlýk olmalý, kulun yollarý.
Þair Allah dostu, gönlü nurludur.

HÝLMÝ CAN. (2195)
OCAK.2009.

Sosyal Medyada Paylaşın: