ELVEDA.

Hava çok soðuk donuyorum.
Rüzgar çelik bir süngü gibi.
Saplanýyor ciðerlerime.
Ayaklarýmda kýþlýk botlarým.
Sýrtýmda kalýn paltom.
Baþýmda kasketim.
Boynumda yün kaþkol.
Üþüyorum ben yine üþüyorum.
Helikopterimiz düþtü.
Anacýðým ben donuyorum.

Bu nedir, Allahým.
Ölümün muþtusu mu.
Yavaþ yavaþ gidiyorum.
Anacýðým ben galiba ölüyorum.

Vücudum acýlar içinde.
Kýrýk mý desem, ezik mi desem.
Acýsýný da hissetmiyorum.
Anacýðým elveda, ben gidiyorum.

Düþünüyorum mazimi.
Hatýrlýyorum gençliðimi.
Vatan ve millet için.
Verdiðim mücadelemi.
Hatýrlýyorum simsiyah hücreleri.
Falakalarý, iþkenceleri, dayaklarý.
Tabaný su kaplý, küflü zindanlarý.

Onlarda geçti ömrümden.
Çile kervanlarýyla.
Sonra yeniden mücadele.
Batan güneþlerin yeniden.
Doðmasý için ülkemde.

Bu benim ölümümle bitmeyecek.
Arkamdan devam ettirilecek.
Alp erenlerim, onlar yürüyecek.
Buna inanýyorum, haydi diyorum.

Bunlar benim son sözlerim.
Anacýðým hakkýný helal et.
Çünkü ben vataným için ölüyorum.

Asil Türk milletine.
Hakkýmý helal ederek.
Elveda vataným elveda diyorum. HÝLMÝ CAN.
27.MART.2009. (2283)



Sosyal Medyada Paylaşın: