Ne postallarýn altýnda ezilen çocukluðum geliyor aklýma, Ne de otobüs terminallerinin ayrýlýk kokan havasý… Büyüyünce olacaklarýmý da çaldýrmýþým baþkalarýna, Büyüdükçe küçülmüþüm farkýna varmadan…
Ben küçüldükçe,büyümüþ hayat gözümde, Yollar büyümüþ… Ne bir mola durdurabilmiþ bu acýmasýz koþuþturmayý ne de sýla hasreti. Koþuþturmuþ durmuþum gurbette farkýna varmadan.
Geçip gitmiþim baþkalarýnýn gözünden. Ne bir yere ait olmuþum ne bir yere sahip. Ne gelinecek yerlerim varmýþ ne de gidilecek yerler bitermiþ Ortada kalmýþým farkýna varmadan .
Bi uðrayýp geçmiþim hayata, Ne bir el sallanmýþ ardýmdan Ne de bir su dökenim varmýþ aslýnda. Ben kovalamýþým hayat kaçmýþ farkýna varmadan. Sosyal Medyada Paylaşın:
solitarius Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.