dereler taþarken seller kapýna düþer
mizah yapar orta oyuncusu kalbin
saz çalan tellerden...
yaban kuþlar haber verir
o uzaktaki yad ellerden
muþtu tutuþturur yar...
güvercin kanadýnda dost eline
saman; alev alýr yüreðin orta yerinde
sarayda yokluk baþlar taþlaþýr damarlar,
kopya düþer ilmiklerden cana
uzaklaþýr; dýþýndan içe düþer damlalar
aðýt baþlar garip gider varýþlar
muþtu tutuþturur yar...
açmazlarýn sýzý teline
bir akþam olurken yeni bir güne,
ufuk açar ayýn geliþi mehtaba
yýldýzlarý asar garip gönlüme,
fallar okurum acý halime
dökülür; hasret özlem kelime kelime
muþtu tutuþturur yar...
yoksun, yorgun, bitap halime
ey yangýnlar çýkaran gül yamaðým!
saklý kor; býrakma bedenime yak beni
avare gönle düþ, cayýr cayýr
güneþimi kesme; zemheri vurdu beni
hadi; býrak seni naz etme yerine koy
muþtu tutuþturur yar...
yanýk bülbül diline
ahh can! yýkma tahtýmýn þahýný
ellerinden kaymasýn aþkýn karakutusu
efsunlayý ver gönül içe ihtiþamýný
gözler; nazar etsin hali ahvaline Mecnun’un
çöl sulansýn, dað ýsýnsýn Leyla’sýna
muþtu tutuþturur yar
aþkýn çöldeki haline
aþkýn bizdeki diline...
30-03-2009 hayrettin
fotoðraf:FAB
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.