Gözlerimde piþmanlýk yaþlarým vardý yüreðimde ’’keþke’’ lerim ve ’’eðer’’ lerim kaldý zaman su gibi akýp gitti her þey yarýda kaldý. Þimdi ne siyah, beyaz resimlerimiz var ne de kaðýttan yaptýðýmýz kayýklarýmýz resimlere bakamýyorum yanýmda sen yoksun, yaptýðým kayýklarý enginlere salamýyorum gidiþ rotalarýný bilemiyorum. Her þey zamansýz yaþandý bulamadýk yollarýmýzý bez bebeklerimizi, meþelerimizi uçurtmalarýmýzý birden býraktýk. Þimdi ise; piþmanlýklar, ’’keþke’’ler ve ’’eðer’’ler neden yaþanmazlar ki zamaný gelince her þey biz mi acele ettik dünyamý deðiþti birden. Çocuðumuz ile yaþadýk çocukluðumuzu derin sulara býraktýk yüreðimizdeki duygumuzu aramaya, bulmaya zamanýmýz yetmedi þimdi ömrümüzün sonbaharýna geldik. Yaprak dökümü gibi her gün vücudumuz tükenmekte aðýr, aðýr kýþ mevsimine ilerlemekte saçýmýzdaki beyazlar kýþ mevsiminin habercisi zamaný yaþamak varken tükettik erkenden.
Sosyal Medyada Paylaşın:
fatmahasbioglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.