sensizlik sürgünümle can hýraþ parçalýyorum tüm derin uykularýmý hiçbir kýyýya köþeye sinmez umudumla sana bakýnca kendimi görüyorum eþsizliðinde güzellik aynasýsýn ömrümün akþama hazýr bir sofra gibi aç kucaðýný harlý sesleniþime
arkandan:
’gitme nolur kirpiðimde kal bekle aþkým en güzel sofasýnda baharýmýzýn þüphesiz ikilemsiz her atomuna yeter okþayýþlarým bir tek birbirimizi unutmayý unutalým bir adý da biz olalým aþkýn senin için ve seninle ölmezsem seni sevmiþ saymam kendimi’
sisli bir yaðmur ayrýrken bakýþlarýmýzý ellerini sýkmayý beceremezdim seni seyre dalardým ve yaðmurda baþý boþ yürümezsem kendimi seni sevmiþ saymazdým
dip not:
seni sevene kadar sakladým yaþamaya ihanetimi
Kaðan Ýþçen
(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
kagan_iscen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.