Soðuk ýssýz akþamlarda dolaþýrken Korkuyordum Ýstanbuldan Yine beni içine çeker Yine beni karanlýða iter diye Sadece düþüncemde sen vardýn
Hiç aldýrmaksýzýn yürüyordum karanlýk gecede Elimde bir avuç ümitlerim Yüreðimde ise vazgeçemediðim sen vardýn Ve ben hapsolmuþ karanlýk gecenin içinde Seni sensiz yaþýyordum bu þehirde
Gözyaþlarým ise sel olup akýyordu gecelerde Evet Ýstanbul baþarmýþtý beni içine çekmeyi Artýk elde edilmiþ bir oyuncak gibiydim Ordan oraya atýlýyor yýpranýyordum Ve kendimi sessiz ýssýz bir akþam Ýstanbulun korkunç kollarýna býrakýyor Hayatýma elveda diyordum..
Sosyal Medyada Paylaşın:
pepe.e. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.