Sevmenin ayýp sayýldýðý günler içinde geçti, gençliðimiz bizim. Yüreklerimizi kapadýk, hapsettik göðsümüzün kafesine. Ot gibi yaþamaya mahkum saydýk kendimizi. Bilmediðimiz bir yerlerden yine de sýzdý sevgi. Sevdalandýk.
Bir gün, gardiyanlar basýp hücremizi, alýp götürdüler yüreðimizi. Kan revan içinde kaldýk da, karþý koymayý, sahip çýkmayý aþkýmýza ayýp saydýk...
Sosyal Medyada Paylaşın:
sonbaharımsın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.