kör karanlýklara savuruyorum aðýz dolusu küfürlerimi canýmý acýtýyor yokluðun! giderken ayak izlerin kalýyor yüreðimde damarlarýmda dolaþan sensizlikle boðuluyorum...
belâya bulaþmak istiyorum en delice yanýmla sensizliðin senfonisi yankýlanýrken duvarlarýmda
rüzgârlarla savrulsa bedenim narince güzde düþen hüzün yapraðý gibi kýrýlmadan yerlerde benden kalanlarýmý toplar mýsýn?... boþluða düþmese adýmlarým sana gelmeyi istediðim anlarda sonra mý?... çaresizliðe takýlýp düþüyorum en çocukça yanýmla...
avaz avaz baðýrmak isterken susturmak harfleri ne zormuþ sensizliðe yazýlýyor þiirler daha bu ilk gün oysa uçsuz bucaksýz bir sessizlik yapýþýrken yakama hüznün esaretine mi gebe olacak her gece...
þimdi mi?... özlem çiçekleri ekiyorum yüreðime kokla!... uçurumun diplerinde olsam da bul beni ama koparma!...
Aþk en çok bize yakýþýyor bilmelisin!...sen olmasan kýrýlýr düþerim, özlem çiçeðiyim....
Sosyal Medyada Paylaşın:
cemrece Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.