Emanetsin Sonsuzluğun Sahibine
zakir
Emanetsin Sonsuzluğun Sahibine
Sen, üþüyordun.
Bir karlý günde kavuþtun,
Sonsuzluðun sahibine.
Ruhunu dinliyorsun beyazlarýn içinde.
Þimdi seni özlüyor peygamber çiçekleri.
Güne, gülümseyemiyor papatyalar eskisi gibi.
Dualar yükseliyor gönüllerden senin için.
Yakýþýrsýn tertemiz yüreðin,
Yiðit çehrenle cennetin her yerine.
Seni,
Bizden çok sevdi sonsuzluðun sahibi.
Kayýp gittin göðümüzden,
Bir yýldýz gibi.
Kekik kokulu koyaklar öksüz,
Güvercinler ülkesi göksüz.
Kapandý mahþere dek penceremiz.
Baþtan ayaða elemiz.
Seni rýzayý bari için sevenleriz.
Bir ateþ düþtü beyazlarýn üstüne,
Milletin yüreðine.
Gayrý,
Buluþmak mahþere kaldý.
Seni bizden,
Her faninin deðiþmeyen kaderi ölüm aldý.
Tarihe geçtin,
Adýn gibi tertemiz.
Mekanýn cennet,
Ruhun þad olsun.
Sevgililer sevgilisi komþun olsun.
Sen üþüyordun,
Bir karlý günde kavuþtun,
Sonsuzluðun sahibine.
Senin için yürekten dualar,
Yakýþýrsýn tertemiz yüreðin;
Yiðit çehrenle cennetin her yerine.
Ankara,26.03.2009 Ý.K
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.