Toprak yaðmur kokulu
Gökyüzü yaslý bir de asi bugün.
Asiliði renginde saklý.
Dönülmez akþamýn ufuklarý
Çoktan aþmýþ bu daðlarý
Gündüzüm sancýlý aydýnlýk,
Dizboyu karanlýk
Ýnsan seline mahkum þehir.
Bu þehir eksik, bu þehir ezik.
Yalnýzlýk kavrulur parmak uçlarýmda
Unutulmuþ gençlik heveslerim bu þehirde.
Nerede býraktým ümidin nefesini,
Kimlere ezdirdim içimdeki gelinciði?
Yaþar gibi yapýyorum bu þehirde
Ve soluyorum demir pençelerinde.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.