Sensizlik..
Sensizliðin elleri vardýr sevgili
Dokunur hançerini bir küçük fotoðrafa
Ardýna býrakýr, solgun gamzelerini
Çeker seni yanlýzlýðýn koðuþuna
Hasretinin elleri vardýr sevgili
Kor bir alev birikir sarar içini
Sonra baþlar týrnaklarýnýn arasýnda
Biriken yorgun kýr çiçeklerini saymaya
Gözyaþlarýnýn elleri vardýr sevgili
Yaðmurla beslenir sele döndürür ýrmaklarý
Kalbimde yokluðunun hala böyle sýcaklýðý
Bir mum alevi gibi yakýyor, hüzünlü anýlarý
Biliyorsun aðlamam gitmelerin ardýný
Uyuyormuþ yapan çocuklar gibi
Özlemin acýya kefil olan kimsesizliðini
Mahzun bakýþlar da saklar o acýtan sýzý