Dünya güzeli insan,
mangal yürekli insan,
takva bezekli insan...
Adý gibi kendi muhsin can aðam;
Ne ateþler küle döndü sinende,
Bunu da yenersin biliyorum.
Haydi be koca reis,
sevindir bizi...
Aðlamalarýmýz gidiþine olmasýn,
Çýk gel bir yerlerden,
sevinçten çatlarcasýna aðlayalým.
Böyle gitmek sana yakýþmaz koca reis,
bekletme bizi, gel.
Gel...
"Bir coþku var içimde bu gün kýpýr kýpýr
Uzak çok uzak bir yerleri özlüyorum
Gözlerim parke parke taþ duvarlarda
Açýlýyor hayal pencerelerim
Hafif bir rüzgar gibi süzülüyorum
Kekik kokulu koyaklardan aþarak
Güvercinler ülkesinde dolaþýyor
Bir çeþme baþý arýyorum
Yarpuzlar arasýnda kendimi býrakýp
Mis gibi nane kokularý arasýnda
Ruhumu dinlemek istiyorum
Zikre dalmýþ her þey
Güne gülümserken papatyalar
Dualar gibi yükselir ümitlerim
Güneþle kol kola kýrlarda koþarak
Siz peygamber çiçekleri toplarken
Ben çeþme baþýnda uzanmak istiyorum
Huzur dolu içimde
Ben sonsuzluðu düþünüyorum
Ey sonsuzluðun sahibi, sana ulaþmak istiyorum
Durun kapanmayýn pencerelerim
Güneþimi kapatmayýn
Beton çok soðuk, üþüyorum.."
Muhsin YAZICIOÐLU