Yusuf Olduk Kör Kuyulara Atılan
Koparýldýk mor sümbüllü daðlarýmýzdan
Önce canýmýzý aldýlar,sorgumuzu ardýndan
Katlimize çýkmýþtý bir kez ferman
Yusuf olduk kör kuyulara atýlan
Eridi etlerimiz daðýldý kemikler
Gözlerimiz kör oldu tutmaz eller
Haykýrmak istesem sesim kor alevlerde
Yandý ciðerim konuþmaz diller
Saçlar tutuþur önce asit kuyularýnda
Biter büyük bir aþk mavi derin gözlerde
Can pazarý üç kuruþa insan hayatý
Döküldü etlerimiz susmuþ halkýn yüreðinde
Bahçemizde güller soldu,dalda bülbül
Yaralar köz köz olmuþ dert derde biner
Cehennem kuyusuna atýlmýþ kaderim
Bir zulüm kara bulut üstümüzde gezer
Sevmelerim gel git dehlizinde,çoban þarkýlarý
Baharýn çið düþmüþ gümüþ yapraklarý
Sýcacýk oðlum diyen ananýn sesi
Yanýmýzda bizimle tarihin hatýralarý
Tarlada baþak kaldý toplayamadýk
Savruldu ömrümüz kör karanlýk kuyulara
Bayram arifesinde çocuklar gibi sevindik
Zehir oldu yarýnlar aktý aþýmýza
Gözleri yaþlý anamýn, babamýn çorak
Yarýnlar asit kuyularýnda çürümekte
Bir karanfil açar mayýsýn birinde
Sýtma sarmýþ bedenler,üþümekte düþünce
Kardelen çiçekli karlý daðlar hoþcakal
Ela gözlerine bakamadýðým ömrüm
Bir gün çýkýp geleceðim kuyulardan
Göreceksin mavilerde süzülecek özgürlüðüm
Umudunu yeter ki kesme benden
Ben sen oldukça memleketim
Özgürlük hürriyet yoluna eðer
Ölmez ise bir insan namerdim
25.03.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hayrullah Cırık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.