Bazen caným sebepsiz yere Aðlamak çeker Sanki sevdaya aþermiþ aþýklar gibi Bulamam söyleyecek birþey Nedensiz olurmu deyip Sebepler edinirim kendime Bazen yetim bir çocuk olur Hasret duyarým Görmediðim annemin þefkatine Bilemedin ayrýlýrým hiç olmayan yarimden Hadi durma! Akýt incilerini derim gözbebeklerime Düþeriim salýncaktan Uff olur yüzüm,ellerim Dað baþýnda garip çoban olur Hem çalarým,hem dinlerim Yanýk kavalaýmýn sesini Ararým bulamam Kayýplarýn hiç bulunmayacak kimsesini Velhasýlý sýðmaz hüznüm sözlerime Acýsýný gözlerimden çýkarýrým Sebebe ne hacet var Aðlarým , aðlarým , aðlarým.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
efşanur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.