Gece çöker gök kararýr Çýkarýr gün rengarenk gömleðini Renkler kalýr çaresiz Eþyanýn üzerinden toplar nurunu güneþ Gönderir yýldýzlara Gündüzün keþmekeþinden sýyrýlýp Dinlenme vakti gelir Tüm hayatlara Çekilir yavaþ yavaþ gözlerin panjurlarý Dertlenme boþuna Ölüm deðil ya,uyku vaktidir Ölüm olsa ne çýkar Ölüm sonsuzluðun eþiðidir Hadi kapat gözlerini Gör ama çok kaptýrma kendini Düþlerin pembe ülkesine Yaþam bu tesir etmez Düþler de biçaredir
Fecr vaktidir artýk Nice olmayacak düþlerden uyanýrsýn Göðün lambasý göz kýrpar doðudan Ve sabahýn buðusu yavaþça dokunur tenine Taze þebnemler kondurur Gözlerinin bebeklerine Sus! aðlama artýk Etrafýný oku,gör Herþeyde var bir mucize Doldur varlýðýn sevincini Kalbinin her zerresine Herþeyinle uyan artýk Umutla serinlet yanan ruhunu Bak! Güneþ doðuyor ötelerden Hayat saçýp parýldýyor Nice muþtular gönderiyor yaradan Göðün mavi göðsünde...
Rabia Þahin
Sosyal Medyada Paylaşın:
efşanur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.