Sivas Her dem fýþkýrýr gün yüzü kanarak çehrelerinde. Ehli kâmiller, fikir ruh zâkir-zâr bedenlerinde. Hak adalet bal þýrýldar, þen þakýldak dillerinde, Rahmet, rahmanlar zerrene; âþýklar sultan þehrinde...
Hu Allah, Muhammed Ali mýzrabýnda, tellerinde. Daðýtýrlar kepçe kepçe, gül yaðan gönüllerinde. Hakk âlî, allem el-esmâ, elvan elvan demlerinde; Damýtýrlar âþk semâ, ýþýklar sultan þehrinde...
Derler ki;“Kýþý sert insaný mert” Sivas’ta bu sözü! Damarlarýnda dolaþýr, yiðido kanýyla közü... Yýkayýp yakar Allah Muhammed’le cürmünü özü; Havasý, suyu nevcivân, maþuklar sultan þehrinde... Rifat KAYA
Zâkir:zikreden Zâr: Aðlama, inleme; aðlayan, inleyen. Âþk:Aþýk, tarikate; Tanrý’ya sevgi ve Baðlýlýk; Alevilikte Ali’ yi sevme. Alleme’l-esma: Allah adalarý Nevcivân: Genel, taze. Sosyal Medyada Paylaşın:
Rifat KAYA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.