Aşkım Karşılıklı Olsaydı -mensur şiir-

Aþkým Karþýlýklý Olsaydý -mensur þiir-

önce onunla seviþmek isterdim ama hiç ayrýlmamacasýna.kokusuyla bin yýl yaþamak...acý portakal kokan göðüsleriyle acýlarýmý unutmak...saçlarýnýn her bir teline bir gün ayýrmalýyým...onunla damlalarýn gölü oluþturmasý gibi aðýr aðýr öpüþmeliyim...her parmaðý kalbimi okþamalý...bir an bile ayrýlmamalý vücutlarýmýz...ellerim tenine deðerken ruhunu da okþamalý...ne onda ne bende hiçbir bakir alan kalmamalý...heves kalmamalý desem de bilirim ki ondan ayrýldýðým an sanki onu hiç sevmemiþ okþamamýþ içini tanýmamýþ gibi acýlar çekeceðim..çünkü bu asla bitmeyecek bir tutkudur..o sevdikçe güzelleþir seviþtikçe daha çok arzulanýr...içinde kaybolmak mümkünlerin en mümkünüdür...kirpiklerini öyle bir özenle öpmeliyim ki her öpüþüm ayný zamanda ölüme bir isyan olmalý...çünkü onunla seviþmeyi tatmak ölüme bir baþkaldýrýdýr...o benim ýzdýrap tomurcuklarýmý ýslaklýðýyla sulayacak yeþertecek tek ama tek tanrýçadýr...acýlarýyla böyle kývranýrken yanýnda ve karþýsýnda bile otururken onu böyle özlüyorsam..onunla seviþmek bütün bir ömrün en tatlý muhasebesini yapmak...elleriyle ayaklarýyla kalçalarýyla sesiyle çýðlýk çýðlýða kalarak bir acý ten ve sonsuz bir zevk dökümü yapmaktýr...aþkým karþýlýklý olsaydý gözlerimi asla gözlerinden ayýrmaz bakýþlarýmýn nehirlerinin onun o harikulade denizlerine akmasýný geriye hiç dönmemesini saðlardým..onda birikirdim...damla damla...ter ter...kan kan...can can...el bilekleri öyle güzel ki onun o aþkýmýn el bileklerini þirinliðini kalbime sürer dudaklarýmý onlardan hiç ayýrmazdým...karþýlýklý olsaydým boynuna bir yaþama tutunur gibi öpüþlerimle tutunurdum...onun kokusu beni afyonlayacaktýr...biliyorum..baþýmý döndürecektir....beni benden alacaktýr...beni çýldýrtacaktýr...ama bir o kadar da sakinleþtirip durultacaktýr...tam 40 yýl birikmiþ acýlarým ve zehirlerim artýk bedenimde yaþam bulmayacaktýr...en güzel en saf denizlerim ona akacaktýr...içime sýðmayan beni hasta eden bu iç þelalelerim ona varacak yeni yaþamlar yaratacak coþkuya ve dinginliðe kavuþacaktýr...aþkým karþýlýklý olsaydý ayak parmaklarýndan saç diplerine kadar tüm ömrümü onu ezberlemekle geçirirdim....onun her uzvuyla seviþirdim ben...ellerinin bende dokunmadýk yer býrakmamasý için ona kendimi sevdirmenin arzulatmanýn binbir yolunu denerdim...elleri herþeyimi bilmeli tanýmalý..ve ben elbette aþkýmýn caným çiðdemimin gözyaþlarýný bile içmeliyim...mutluluk coþku istek gözyaþlarý...onun tenine deðen suyu içmek isterdim..o benim tek aþk þarabýmdýr..onu her yönüyle tatmak isterdim....dudaklarýný o dünya harikasý çenesini ayva tüylerini bir sanat eseri yaratýr gibi zerresine kadar içer gibi hem ona sinercesine hem de onu kendi varlýðýma sindirircesine öpmek okþamak koklamak sýzlayan her yanýma ilaç yapar gibi uykuya aç bir çocuðun süte saldýrmasý gibi...onu herþeyiyle anýsýyla tarihiyle geleceðiyle kana kana içmek isterdim...odur benim tek aþk þarabým...aþkým karþýlýklý olsaydý....tüm acýlar ve kederler karþýlýksýz kalýrdý...mutluluk çocuðumuz...ýslak güz akþamlarýnda sarýlacak bir yeþil dalým olurdu...tatlý tatlý yanacak bir harým...ömrümün mazgal deliklerinde tutunacak yek bahar dalým...aþkým karþýlýklý olsaydý....aramazdým kan deryasý sokaklarda umut verecek bir yan bakýþ bir yarým kýrýk ses bile...en baþta üþümezdim böyle anlamsýz kalabalýklarda...mahrum olmazdým aðýz dolusu gülüþlerinin güneþ banyosundan geçmiþ pamuk gibi þefkatinden...aþkým karþýlýklý olsaydý...hergünü ayrý bir uçurum gibi yaþamazdým...düþmezdim bir karanlýktan baþka bir karanlýða...bir cehennemden baþka bir cehenneme...sana göre herþey için çok geç...bana göre ha yüz yýl sonra ha yarýn ha þimdi...farketmez...gökyüzü nasýlsa hiç kaybolmayacak yüzünden...aþkým karþýlýklý olsaydý....
tüm denklerimi senin üzerine kurdum...ortasýndasýn bütün sonsuzluklarýn...sevimli hüzünlerin....gelecekse bir senden gelecek ölüm... bir þey gelecekse senden o ölüm de olsa baþka hiçbir þey istemem...yeter ki senden olsun...aþkým karþýlýklý olsaydý...kendimle boðuþmazdým kýyasýya...ve sensiz geçirdiðim her an her sapaðý boþluða açýlan bir kavþak olmazdý asla...ben hiçbir yönün kýyýsýna atamadým kimsesizliðimi...serçe nazýyla sustum küstüm aklýnsýra yokluðuna bile...aþkým karþýlýklý olsaydý....
benim köprülerim ancak yalnýzlýðadýr...soytarý ölüþleri katýk bile etmem sensizliðime...bir ölüme nazlanmam artýk ve usanmam yalan öpüþmelerden kaçarak gölgene sýðýnmaya...aþkým karþýlýklý olsaydý...’sen sen olmazdýn benleþirdin...senleþtiðim gibi...’
aþkým karþýlýklý olsaydý...onunla parklarda dolaþmak içimde gizli kapaklý kalmýþ her özlemi onunla paylaþmak isterdim...ellerini hiç býrakmamacasýna sýkmak yeni yetme sevgililer gibi acemi oðlanlar gibi tir tir titreyerek onunla saatlerce öpüþmek seviþmek isterdim...onunla seviþirken yepyeni dünyalar yaratacak ufuklar açacak öðrenmelere ve öðretmelere neden olmak isterdim...aþkým karþýlýklý olsaydý....saçýnýn hertelini her gün bir tanesini alýr saklardým...onunla yaþadýðým her anýn her günün en güzeli mutlaka ve mutlaka o güzelim saçlarý olacaktýr....aþkým karþýlýklý olsaydý...bir hayatý her aný her yönüyle tasarlamak paylaþmak ona onu mutlu etmeye çalýþmamýn çabasýný tattýrmak isterdim...aþkým karþýlýklý olsaydý hayatýn karþýlýðý asla ölüm olmazdý....

Kaðan Ýþçen




(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Sosyal Medyada Paylaşın: