Kaybolan anýlar, Sessizce çekip giden bir sevgili, Ve gitgide önünde uzayan bir yol… Kader diye bir þey varsa eðer; benimki bu! Yaðmurlarýn kurumasýna hiç izin vermediði kaldýrýmlar gibi, Sürekli ýslanýr oldum Yalnýzlýk yaðmurlarýyla… Þimdi; Ýçimde bitmek tükenmek bilmeyen arsýz umut zerrecikleri Kalbimde yokluðunun oluþturduðu derin boþluk Ve her yerimde gidiþinin býraktýðý acý… Ben senin arkandan gözü yaþlý beklerken Geri dönüp bakmaný, Gözlerin bana çok uzaktý… Adýmlarýný korkarak saydým, Ben saydýkça sen gittin, Sen gittikçe ben bittim… Ve ben bittikçe parçalanýr oldu her yerim! Peþinden koþmak istedim; Önüne geçip ellerini tutmak; Ellerimi bulamadým! Sana ‘dur’ diye haykýrmak istedim; Sesimi çýkaramadým. Eski günlerden kalan birkaç resim, Silik bir avuç hatýra Ve her saniye anlamsýzlaþan bir yaþam… Senden bana kalanlar…
Sosyal Medyada Paylaşın:
allj Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.