Uçurum

Derin çukurlarýn etrafýnda dolaþýr insan
Çýlgýnca âþýk olunan yýllar ufuk çizgisine çok yakýn
Bir türlü doyulmayan gülücüklerdeki mutluluk
Aklýn emrine uymayan duygular ölü
Bu bir garip yolda bir garip yolculuk

Zaman silmiþ hissettirmeden tutkularý
Belki bulunmuþtu, belki yanýlgýlarla geçmiþti hayat
Her geçen gün yüzü geride bir piþmanlýk aynalarda
Deðiþik þekillere bürünmüþ acabalarý taþýyan keþkeler
Umutsuz bir mum ýþýðý gürültüyle yaklaþýr
Bütün tedirginlikler zaman zaman
Birkaç damla su olup uzaklaþýr.

Ýnsan, garipliðinin resmini çizer köþe bucaða
Ayný rengin tonlarýný kullanýr,
Kendini aldatmak pahasýna
Sarýlýr boþlukta bir neþeye
Her doðan günü yeni bir gün sanýr

Maskelerin altýna oyalanmak gizlenir
Burunda, damarda, yürekte küf kokulu kurum
Hürriyeti elinden alýnamayan zamana kýzgýnlýk
Meçhul olmayan meçhule doðru yürüyüþ
Adýmýn atýldýðý her yer uçurum, her yer uçurum.

Turgut UZDU
Sosyal Medyada Paylaşın: