VİRAN OLMUŞ

Köyleri, kasabalarý bir bir dolaþtým,
Hüzünlendim, çok duygulandým,
Evler yýkýk, kerpiçler sökük,
Tarihin rengi önümüzde dökük,
Bir tek taþ kalmamýþ, ayakta dimdik,
Önüne çýkan tarihi yerler olmuþ gedik,
Bahçe duvarlarý hüzünlü, aðlamaklý,
Odalarýn tahta kapýlarý hâlâ yaþmaklý,
Aðaçlarda yaþ kalmamýþ aðlamaktan,
Gelecek adýna bir þey yapamamaktan.
Kuru, kupkuru olmuþ meyve aðaçlarý,
Duaya kalkan umut yüklü yapraklarý,
Mertekler kurtlanmýþ, çoraklar dökülmüþ,
Kiremitler kýrýlmýþ, tuðlalar ise sökülmüþ…
Arka sokaklarý adým adým geziyorum,
Ýçim kan aðlýyor canýmdan beziyorum,
Geriye kalan bir kerpiç, çürümüþ bir tahta,
Taþlaþmýþ çorak, sevgi bekleyen bir hasta.
Yýllanmýþ, beli bükülmüþ hezen aðaçlarý,
Bana içlerini öyle bir döktüler ki
Aðladým aðladým, dinledikçe aðladým,
Üzüntümden acý çeken yüreðimi daðladým,
Bir zamanlar hezenlerin altý cývýl cývýldý,
Öyle ki hayat yokuþa bile akar kývýl kývýldý,
Çocuklar, o köþeden bu köþeye koþardý,
Çamurlara bata bata, ne de güzel oynardý,
Dünyanýn mutluluklarý hep onlarla coþardý.
Anadolu’nun iyi yürekleri güzel hatunlarý,
Çeþmelerin baþýna yunak kazanlarý kurardý,
Islak elbiselerle kirli çamaþýrlarý yýkardý,
Yunaklýktan kalplere sevgiler yükselirdi,
Çamaþýrlar; çitlere, aðaçlara sevgiyle serilirdi,
Horozlar öter, tavuklar kümese yumurtlardý,
Çitler altýnda, civcivler çöteleyerek dolaþýrdý,
Gürk altýnda mutluluktan göklere uçardý…
Derenin hüzünlü kumsallarý lunaparktý,
Çöplükler zengindi, gýdalarsa lezzetli,
Bahçeler arasýna, þarýl þarýl sular akardý,
Yapraklar arasýndan çiçekler göz kýrpardý,
Her sabah arýlar, çiçekleri selamlardý,
Meyveler salýncaklarda ölesiye sallanýrdý,
Aðýrbaþlý, uysal kilolarýný havaya atardý…
Aðaçlar araba, kumsallar asfalttý,
Yol bitmez, asfalt asla solmazdý.
Düðünler neþe yüklü þen þakraktý,
Halaylar, oyunlar, gençlere koþardý,
Bitmez tükenmez enerji, havalara uçardý.
Hayvanlar, ahýrda bayram yapardý,
Gecenin en derin uykusuna dalardý,
Büyük bir aþkla etrafa sevgi býrakýrdý…
Kuzular meleþir, atlar kiþnerdi,
Çayýrlar ortasýnda, taylar cirit atardý,
Kuzular meleþir, koyunlara karýþýrdý,
Keçiler aðaçlara boylu boyunca týrmanýrdý.
Bayramlarda, topluca bayramlaþmalar yapýlýrdý,
Cenazeler, büyük bir huþu içinde defnedilirdi,
Hayat bitmek tükenmek bilmez su gibi akardý...
Bakýyorum da þimdi bunlardan iz kalmamýþ,
Aðaç üstünde dal, petekte bal kalmamýþ,
Camide cemaat, okulda öðrenci kalmamýþ,
Evim, barkým; baðým, bahçem viran olmuþ,
Gözüyün ildiði þu tarihi yerler viran olmuþ,
Her bir evin merteðine baykuþlar konmuþ…
Nefesim kesildi, elim ayaðým titredi,
Ýçimde kaybolan enerjim birden kükredi.
Bir noktada umutsuzca kalakaldým,
Üzüldüm ve derinden bir ah çektim,
Yýkýk örenler arasýnda saatlerce aðladým.
Harabelerin derdine çare olamadým,
Onlarý hayatýn ýþýðýna döndüremedim…
Bakýyorum da þimdi o yerler viran olmuþ,
Her bir evin merteðine baykuþlar konmuþ...

11.08.2007
Karahacýlý Köyü
Çekerek
Sosyal Medyada Paylaşın: