Buğulu Camlar
En çok buðulu camlarý sevdim.
Çizebilmeyi resmini,silip tekrar çizebilmeyi.
Hiç görmediðim bir yüzün
Hayallerde yaratýlan mihengini,
Mimiklerinin sað yanaðýna düþen
Gamzelerin anlamýný sevdim.
Parmak uçlarýmda izlerim fýrça
Camlardaki buðular tuâl
Nemlenen damlacýklar,yaðlý boya.
Onlarda saçlarýna jöle sürmeyi sevdim.
Kahkahalarýnda beliren,sað yanaðýna düþen
Gamzelerin anlamýný sevdim.
Sorular sorulmuyor buðulu camlara
Soluðum yetmiyor onlarý buðulandýrmaya
Alnýmý dokundurduðumda
Bakmak için dýþ dünyaya;
Hayalden sýyrýlmayý, ne yazýk ki sevemedim.
Avluda volta atar gibi saða,sola çatarak
Gerçeklerle bir olmayý, inan hiç sevemedim.
Ama inan ben en çok buðulu camlarý sevdim.
Çizebilmeyi resmini
Silip tekrar çizebilmeyi...
(Ýzmir)
(28/03/2000)
Sosyal Medyada Paylaşın:
mustalaybeyoglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.