ACEMİ NALBANT

Çürük tahtalardan geçer yolum;
süzgeçlere takýlmayan damlalarýn ýslattýðý,
dar geçitlerin ip köprülerinde.

Zaman sallanadursun tozarak.
O, elinde boyama kitabý,
yüzünde ergenlik sivilceleri...

Olmayacaðýný anlayanýn ruh haliyle,
köþeye sýkýþmýþ doru gözlerle,
dikiyorum yelelerimi önce ve sonra.

O, acemi nalbant. Kanatýr ayaklarýmý,
kaçýncý oyunda kaldýðýný unutarak.
Bir gün daha çizer býyýklarýma…

Mustafa Kaya
Sosyal Medyada Paylaşın: