Bendeki Sen
Bir sorum var kara gözlüm, ceylaným
Biliyor musun sen, sendeki seni?
Ben seninle yüklü, sensiz kervaným
Mahþere taþýrým bendeki seni.
Bendeki sen, bil ki sendeki sendir
Yüreðime kor misali düþendir
Baþ tacýmdýr kavursa da, yaksa da
Çünkü o sen var ya... Çok muhteþemdir!
Ekmeðim aþýmdýr, hayat suyumdur
Aþký ilk gördüðüm, ilk duyduðumdur
Gönlümün güneþi sultaným diye
Kalbimin tahtýna ilk koyduðumdur.
Ýnanma, aldatýr seni aynalar
Bir gerçek gösterir, bin gerçek saklar
Gel, gönül aynamdan seyret kendini
Aralansýn perde, açýlsýn yollar.
O yollar ki, seni sana götürür
Seni canca seven cana götürür
Senden baþkasýna yer yok orada
Senle yüklü bir limana götürür.
Orada aþk kitabýný bulursun
Aþkýn, ruha hitabýný bulursun
Çevir sayfalarý korkma güzelim
Gerçek aþkýn izahýný bulursun.
Gerçekler deðiþmez, gerçekler solmaz
Seven gönüllerin yalaný olmaz
Seven her gönülde bir cennet yatar
Kabahat bulunmaz, günah bulunmaz.
N’olur sevdiceðim, gel dinle beni
Benden baþka yerde arama seni
Aþkýmýn sesine kýzdýysan eðer
Gel, sabýr küpüme doldur öfkeni.
Âþýða, mâþuktan hediye çile
Ýlaç diye alýr öfkeyi bile
Desteler dertleri, atar içine
Gömer yangýnýndan dökülen küle.
Bülbülün hâlinden anlamazmýþ gül
Çýrpýnýp dururmuþ biçare bülbül
Çýrpýnmak, aðlamak benim kaderim
Sen gül, sevda gülüm... Yeter ki sen gül!
Cemal Gören
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.