10
1.
Güneþ batar
Sinsi bir sessizlik koyulaþýr gittikçe
Sokaðýn üstüne çöker
Iþýk küser karanlýða
Yol ayrýmýna vurur
Korkmuþ ve titrek
Pervaneler ýsýtmak için ömür verir
Küskündür bakýþlarý
Suskundur
Yalvarýþlarý sessizdir bütün gece
Kimsesizdir.
*2.
Bir ayak sesi dönüþleri durdurur
Kim bu derler sönük ýþýkta
Kulak kabartýrlar ayak seslerine
Tanýdýk mýdýr acep?
Kýsýp gözlerini bakar küçücük hayatlar
En yaþlýsý atýlýr ortaya:
”Bu bizimki...” der
”Gelip çökecek altýmýza!”
En gencine seslenir pervanelerin
”Haydi git, selam ver!
Tanýþ.”
*3.
Ayak seslerinin taþýdýðý gölgede bir mýrýltý
Yalancý çýkarmaz pervaneyi
Hangi yýldan kalmýþ bilinmez bir þarký sürünür havada
Önce uzanýp kolu direði tutar
Düþünceler uçuþur gözlerinin önünde
Sessizce oturur
Derin bir nefes çeker ayaklarýný uzatýrken
Karanlýk kalçalarýný üþütür
Bin bir güçlükle arka cebinden çýkarýp
Ýrkiliþini bir gazete ile kapatýr
Kaç günlük ya da yýllýktýr bakmaz
Altýna koyup oturur.
*4.
Genç pervane ne kadar meraksýz biri der
Sesini adam duymaz
Ürkek dairelerle yaklaþýr adama
Yüzünü tanýmak ister gölgenin yarýsýnda:
”Acaba sýcak mýdýr?” diye merak eder
Burnunun ucuna konar:
”Git baþýmdan!” der adam, kolunun tersini burnuna sürterek
Son anda kurtulur ezilmekten pervane
Adamýn sol eli koynuna giderken yavaþ yavaþ
Anlamsýz bakýþlarla baþ saða sola sallanýr
Cebinden bir þarap þiþesi çýkarýr.
*5.
Dünler der yarýnlara neden küser hep
Þiþenin kapaðýný çevirirken
Ekþimsi bir koku yayýlýr etrafa
Pervane lambaya sýðýnýr
Ben git demedim sana
Sen gittin
Gittin ya bak
Ne varsa götürdün, sakladýn dünlere
Böyle bir ben býraktýn
Gel gör
Gel gör ki bu günlere nasýl bir sarhoþ býraktýn
Þiþenin aðzýný koluyla silip dudaklarýna dayar
Gýrtlaðý aþaðý yukarý hareket eder
Hafif bir yanýk izi kalýr içinde:
”Aslýnda sevmiyorum ben bunu.” diyen düþüncelerine inat
Kapaðý kapamaz tekrar
Ayaklarýný uzatýr,
Biri üþümesin diye diðerinin üzerine atar.
*6.
Sessizliði dinler kulaklarý
Arada bir þeyler söylemeye gelen pervaneleri kovar
Titrek ellerle almaya çalýþýrken yan cebinden
Dökülür ters koyduðu sigaralar.
Alsam mý der gibi bakar bir müddet
Uzanýp birini alýr
Diþlerinin arasýna sýkýþtýrýp ayný cepte çakmak arar
Þimþek çakmasý gibi bir ýþýk
Pervaneler yönelir hemen
Iþýk söner
Pis bir koku yükselir lambaya doðru dumanla
Tümü birden terk edip
Amaçsýz dolaþýrlar etrafta
Aslýnda hiç biri düþünmemiþtir
Lambadan ayrýlmayý
Köz parmaklarýn arasýnda parlarken duman gider
Döner pervaneler, döner.
*7.
Saat altýda gelecekti
Seviyorum diyecekti
”Niye gitti diyorum ki ?” dedi adam sinirle
“Gelmedi ki!”
Yüzünü buruþturarak yudumladý tekrar acayip tadý ile þarabý
“Sevmedi ki!” diye ekledi yudumun ardýndan
Sigarayý aðzýna götürürken
“Sevmedi ki!”
Hayalindeki ev geldi gözlerinin önüne
Pembe boyalý deðildi
Perdeleri tülden
Deseni sevgidendi
Küçücük bahçesinde güller de yoktu
Baþýboþ otlar türemiþti
”Birlikte dikecektik gülleri...” dedi içinden
Sonra duyurmak ister gibi
Seslendi:
”Birlikte dikecektik!”
*8.
Genç pervane yaþlýya yaklaþtý:
”Kiminle konuþuyor bu adam?”
Yaþlý gülümsedi son defa aþkýna sarýlmaya giderken
Hýzla vurdu kendini soðuk cama
Baþý döndü:
”Piþmanlýðýyla...” diyebildi
Küçük dairelerle adamýn yanýna düþerken
Genç, yaþlýnýn arkasýndan baka kaldý
Adamla sohbete gidiyor sandý
Yaþlý pervane son bir gayretle onun dizine týrmanýp
Islak kirpiklerinin arasýndaki gözlere baktý
Son nefesini, gördüðü an aldý
Fark edilmedi bile ne yaþadýðý, ne düþtüðü,
Ne öldüðü
Umurunda da deðildi zaten
Kiminle aðladýðý kiminle güldüðü.
Þiþeden dökülen þarabýn lýkýrtýsý bitince
Gözü takýldý pervanelerin en yaþlýsýna
Sigarayý tuttuðu eli uzatýp dokundu:
”Sen de benim gibisin, deðil mi?” dedi
”Kavuþamadýn!”
*9.
Ýçi titredi
Soðuktan mý yalnýzlýktan mý karar veremedi
Parmaklarýný yakmaya baþlayan sigaradan bir nefes daha çekti
Isýnmak umudu geçti vücudundan titrek
Boynu yana doðru eðilmiþti
Toparlanmaya çalýþtý
Baþaramadý
Kolundan güç aldý yere dayayarak
Parmaðý yanmýþtý
Fýrlattý sigarayý hýnçla
Gözü yerdeki diðer sigaralara takýldý:
”Alýrým.” dedi
Þiþeyi yine aðzýna götürdü
Yudumlarýn sonunda ses kesildi
Hafifliðin dibine baktý:
”Hayatým bitmiþ be!” dedi; “Sen bitmiþsin çok mu?”
Niyeti, kolunu kaldýrýp
En uzaða fýrlatmaktý
Ne kol kalktý
Ne þiþe fýrladý
Bacaðýna çarparak yere düþtü
Ne olur ne olmaz der gibi yuvarlanýp
Oradan uzaklaþtý.
*10.
”Uyku ne güzel þey!” dedi kapanan kirpikleri
Yan tarafa eðilen vücudu direnmeye çalýþtý
Aniden vazgeçti
Köþeleri bilenmiþ bir kaldýrým taþý pusudaydý
Uzandý tutmak için kafasýna
Pervaneler irkildi önce
Sonra dikkat kesildiler
Göðsünü alabildiðince þiþirdi…
Cýlýz bir kan kokusu bürüdü etrafý:
”Ne oluyor?” deyip yaklaþtýlar dönerek
Anlam veremediler çýkan sese
Bilemediler
Adamýn son nefesi
Kavuþmak üzereydi yaþlý olanýnýn son nefesine
Nefesler birbirini tanýr
Sokak lambasý üzüntüsünden kimsesiz bir geceye hazýrlanýr.
Turgut Uzdu
(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turgut GÜLER UZDU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.