kalabalýklar içinde yapayalnýz kalmakmýþ sensiz olmak yanlýzlýktan deðil de sensizliktenmiþ bu sessizlik duyulan her ses anlamsýz olmadýðýn her cümleyse deðersiz þimdi
güvercin kýytýsýndaki avlularda doðarken gün olmayýþýna savrulur okkalý her küfür bilirim faydasýz keþkelerdir düþmaným belkilerleyse hiç dost olamadým
bildiðim tüm doðrularý unutup ezberlerimi bozdum ve yalan yanlýþ ne varsa dahil oldum sensizliðin kuytusunda
gidiþin... o aklýmdan hiç gitmeyen gidiþin nasýlda yandý caným gözümde donan her damlada resmedildi sanki acýlarým içimde kopan fýrtýnada haykýrdým
gitme !
ve sen... gidiþinle bitti sanýrken herþeyi ben sana her gün suskunluklarýmdan sevdalar büyüttüm þimdi o kadar çoksun ki içimde gelsen de yetemezsin içimdeki kendine
gel/me !
-þimdi tüm balonlarlarýmýz uçmuþken gök/yüzümüzden kuþaksýz kalan bir semayadýr uyanýþýmýz-
Gülay Bulut
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gulay Bulut Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.