Sudur, güler dökülürken þelale,
Bozkýrýn dilidir açan her lale,
Boyun büküp sitem ederken güle;
Ýncinir yüreðim baþ çeviririm,
Bir lale açýlýr, ben devrilirim...
Hüznüm bundan, gül zamaný doðmuþum,
Gül kokularýyla hep uyumuþum,
Laleden çok, güle konarken kuþum;
Kurdular yoluma zamansýz kapan,
Her karda, yaðmurda, benim ýslanan.
Bu yüzden gözlerim her gün buðulu,
Kapýnýzdan geçer sevdanýn yolu,
Ýlk kez tanýmadým tuttuðum eli;
Bilemem ki, neden tutuldu dilim ?
Götür istediðin yere gidelim...
Oldum þimdilerde bir yol þaþkýný,
Önce beni vurur, her sel taþkýný,
Sen nerden bilirsin gülün aþkýný?
Hayatýnda bir kez güle yan da gör,
Kýrk yýl bir sevdaya, sen dayan da gör!
Kat beni sulara n’olur biraz gül !
Bir þelale gibi yüksekten dökül,
Benim þimdilerde yaralý bülbül
Bülbül uslanýr mý onca yaradan,
Yoksa çýkardýn mý beni aradan?
Bahardýr, yaðmurla yýkasan beni,
Þimdi gül yerine takasýn beni,
Yüksek dað baþýna çýkarsan beni;
Baharla gönlümüz düþsün laleye,
Sen götürsen beni bir þelaleye...
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.