NEDEN DİNMEZ

Kalbimdeki fýrtýna, neden dinmez?
Sükûnet bana, neden acýr?
Korku benden neden kaçar?
Hayallerim beni neden takip eder?
Uykularým neden rüyalarýmý süsler?
Sevdiðim bana neden uzaktan bakar?
Daðlara çýkarým, daðlar yan bakar,
Kar, soðutmaz beni, fýrýnlara atar,
Yaðmur, gözlerime yaþ vermez,
Muson ikliminde…
Güneþ beni yakýp oynatýr,
Çöllerde serap aratýr,
Yaðmurlara hasret býrakýr…
Dava benden kaçar,
Ben ise onu kovalarým,
Piramitlerin arasýnda…
Yakýnlarým neden uzaklaþýr?
Uzaklarým yakýnlaþýrken.
Mekkeleri, Bedirleri, Uhutlarý…
Neden hep kitaplardan okurum?
Gecekondunun yüksek refahýný,
Neden göremiyorum?
Hangi dala elimi uzatsam,
Dallar hep kýrýlýr, basamak basamak,
Elim hep takýlý kalýr havada.
Ay yüzlü güzeller,
Neden sabahlara kadar uyumaz?
Sevgi ateþi, sizi hiç yaktý mý?
Gecenin derinliklerinde,
Ateþ yanar mý yanar içinizde.
Yaþama sevinci olmayan sabahlar,
Hiç aydýnlanmaz içinizde.
Gidilecek tek bir yolum var,
Hakikatin aydýnlýðýnda,
Ümidim olduðunu anladým,
Saf, aydýnlýk ruhumla…
Baþýmdaki siyah ve beyazlýk,
Ruhumun saf altýnýný erite erite savaþýr,
Yorgun bedenimi incitmeden,
Yýllarý saklayan, anlamlý gözler,
Aðlasa da içi hep güler derinden derinden.
Ufak bir kýl, ete giren týrnak,
Haktan uzak vadilerde,
Kendini öldüren bir ok, kýlýç olur,
Düþüncesiz beyinlerde…
Kendimi kendime þikâyet ediyorum,
Günün birinde yine kendi derdimi ben anlýyorum,
Oysa onlar, anlamýyorlar beni,
Yalan yanlýþ dolgularla doldurup beni,
Sürüyorlar cemiyetin yobaz ellerine.
Bedenim, onlarýn ellerinde tutsak,
Ruhumsa o kadar baðýmsýz ve cesur.
Tutsaklar dünyada kalýr,
Baðýmsýzlar ebediyete uçar.
Etrafýnýz hep yapmacýk hareketlerle dolu,
Sýkýlýrsýnýz, sýkýldýkça sýkýlýrsýnýz,
Kimin umurunda, sizin düþünce ufkunuz?
Konuþmak, düþünmek ve yaþamak yasak,
Siz yaþýyorsunuz, ruhunuz yaþýyor mu?
Þu ikiyüzlü münafýklar dünyasýnda…

25.05.1999
Üçkaraaðaç Köyü
Akdaðmadeni
Sosyal Medyada Paylaşın: