Dil varken dünyada köz’e ne gerek
Konuþtukça ateþ saçar her yana.
Bazen zehir olur, bazen zemberek
O dosttur kendini, bilen insana…
Dil söyler kemiði yok ki takýlsýn
Ýsterse ortalýk, har’la yakýlsýn
Saðlam yer kalmayýp her yer yýkýlsýn
Periþan eder de, ot týkar cana…
Dil yarasý, kanser urundan beter
Biri kýyameti koparýr, yeter
Viran eder gönlü, baykuþlar öter
Hicran ile hüzün, doldurur hana…
Dil ile savaþlar biter ve baþlar
Nice dostluklarý tez elden haþlar
Zehirlenir onca tatlýca aþlar
Lüzum kalmaz baþka güçlü düþmana…
Vücutta bal yapan bir uzuvdur dil
Sevaplarý kapan nur uzuvdur dil
Bazen sirke satan hür uzuvdur dil
Dil bu dil garibi, þaþtým þaþmana…
Bazen dil sohbete en güzel alet
Zikreden onunla yakalar devlet
Garibî yârinle candan muhabbet
Dil ile baþlar da döner ummana…
Garibi-Salih Yýldýz……19.03.2009
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.