Satirlara sigmayacak, kalemleri incitecek kadar ‘’HUZUNLUYUM’’ bugun.. Seni de kayb ettim alistigim.. Kifayetsiz bir beden kaldi bende! sana borcluyum, hala katilim olmadigima...
Ne cok severdim eskiden umut etmeyi... Sinir tanimazdi hayallerim… heycanla yurudugum ‘’o’’ patikalarin izini kayb ettim... Yuruyorum, ama nerde…?
Seninle her gunum bir armagan gibiydi, simdiyse bir ceza.. Bu ruh halveti bu bedende nereye goturuyor beni belli degil...
Ah ! umut kapilarim, bu kadar mi hain olunur, neden bir, bir kapandiniz yuzume? Caresiz beklesiyorum onunde. Kayb ettiklerimi geri veremezsin belki, kazanacaklarimi ver bari..!
N.P. Sosyal Medyada Paylaşın:
nudem_pelin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.