Yaktým gene sigaramý Dertlerimi söyledim süzülen kesif dumana Sadece dinledi. Bilmem anladýmý Bir fýrt çektim, Tat vermedi.
Deli gönül mesken tutmuþ al yanaklarý Bir iç çektim daldým semaya Yanlýzlýðýn daniskasý zamanlara yelken açtým Yel vermedi.
Kumpasýndayým yine vesveselerin Kafamdaki bilmem kaç küsür tilki Alay etmekte benle. Kapanan gözlerimde Hayalin belirir diye bir umutla Asýldým küreklere, Yol vermedi
Karamsarlýðýn tablosu bu. Çýrpýndým yalvardým adeta þýmardým da hatta Dedim ben seninim al! nafile! Yüz vermedi.
Nazlandý sevdiðim fýtratýndan Þakalar yaptým içim aðlarken Bir fýrsatýný buldum al yanaktan Buse vermedi.
Zeytin karasý gözlere daldým Kendi içimde yaþadýðým anlardan birinde Düþüyorum uçurumlara dipsiz kuyulara Son bir umut uzandým, El vermedi.
Tutsaðý olmuþum Kara gözlü esmer yarimin. Yaftamda idamlýk yazmakta. Boynuma yaðlý urganý beklemekteyim. Bir ara dedim kaçsammý! içimdeki ses halinden memnun Fýrsat vermedi.
Dolmuþ iyice kül tablasý Biricik sevdamý düþünürken Açýlmýþým. Uçlara varmýþým içimde. Bu zýkkým da haletimi anlýyormudur nedir? Bir fýrt daha çektim, Zevk vermedi.
D U M A N
Sosyal Medyada Paylaşın:
N E Y Z E N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.