Gitmek gerekir bazen… Gözyaþlarýnýn izin verdiði yere kadar… Gözlerinin ufuklarda görebildiði en uç noktaya kadar… Her þeyi geride býrakmak için, Bazen gitmek gerekir… Sessizliðe bürünüp kimsenin duyamayacaðý derinlikte, Her þeye elveda dediðin o günde, Yüreðinden akýttýðýn kanlarýn izleri ile, Bazen gitmek gerekir… Elveda derken geriye, Anýlarýnýn kaldýðý her yere, Göz gezdirip te, Ellerinle dokunup yaþadýklarýný hatýrladýðýn da, Ölürsün bin kere… O yüzden; Kimseye görünmeden, Elveda demeden, Gitmek gerekir… Býrak süzülsün yaþlar yanaklarýndan! Sýzlasýn kalbin hiç durmadan, Senden geriye hiç bir þey býrakmadan, Bazen gitmek gerekir… Býrak konuþsun her gördüðün nesne… Biriksin dertler deste deste… Seni unutturmayan her þeye… Görünmeden gitmek gerekir…
RÜZGÂR Sosyal Medyada Paylaşın:
ruzgar_809 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.