Gece geçtim sokaðýnýzdan; ýþýk yoktu pencerende sonra birden hatýrladým gelin olup gitmiþtin elinde valizinle þimdi kimsesiz tek baþýma koydun beni. Acýdý yüreðim isyan ettim kaderime adýn Gül idi gülmedi yüzün bir kere. Þimdi kulaklarýn çýnlasýn; hatýrlarsýn belki hani seninle gitmiþtik bir aþk filimine gözlerime bakýp demiþtin ki biz ikimiz olsaydýk bu filmde. Gündüz geçtim sokaðýnýzdan; menekþelerin pencerende yapraklarý solmuþ mu ne sen yoksun belli açmýyor çiçeklerin pencerende bile. Sana þimdi yalvarsam dön geriye diye biliyorum diyeceksin ben dönsemde zaman dönmez geriye. Aðlýyorum þimdi sensizliðime seni yýllar bir getirebilse geriye yüreðimin zindanlarýna hapsettim seni açýpta giremez kimse içeri adýn saklý bir kent gibi ama bahçelerdeki güllere ne demeli.
Sosyal Medyada Paylaşın:
fatmahasbioglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.