Bekliyorum… Parçalanmýþ umutlarýmla, çaresizce… Boynum eðik yalnýzlýða karþý… Ölümü bekler gibi sessizce, Gelmeni bekliyorum…
Susuz özlem ile hasret alevi birleþmiþ, Bu sensizlik canýmý acýtýyor… Soðuk bedenim kanýma iþlemiþ, Ansýzýn titriyor…
Gözlerim yolda, gelmeni beklerim. Ýçimdeki sýzýya gün geçtikçe yenisini eklerim. Düþündükçe çýldýrýr yüreðim bu sessiz odada, Dayanamýyor artýk yokluðuna bu ölü bedenim…
Sayýsýz yaþlar akýyor semadan. Sensiz bu asilsiz hayat yaþanmýyor. Bu ihtiraslarým bile yetmiyor. Ümitsizim bu sessiz haykýrýþlarýmdan…
Gündüzlerim gece gibi… Gece ise kara bir zindan. Yüreðimden bir kan sýzýyor, Gelmeyeceðini bir türlü anlamayan…
Ýçimde her þey tükenmiþ. Bir sen varsýn bende gerçek. O küçücük pencerede, Vakitsiz ufka dalar gözlerim. Geleceksin diye, Seni hala beklerim… RÜZGÂR Sosyal Medyada Paylaşın:
ruzgar_809 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.