Söyle ey gözlerim, nasýl gülersin?
Ensende bekliyor o ölüm âný…
Bilmeden geliyor ömrünün sonu,
Bu sana, yalan dünyanýn oyunu,
Ne oldu önce gidenlerin sonu?
Söyle ey gözlerim, nasýl gülersin?
Nerde anan-baban, önden gidenler?
Servet, mal içinde gülüp gezenler…
Þâh, Padiþâh, hükümdarý nerede?
Züleyha ile Yusuf’u, mecnunu,
Kerem ile Aslý, Ferhat’ý nerde?
Söyle ey gözlerim, nasýl gülersin?
Önceden gelenler sonra gelenler..
Erenler, evliyalar, þu ermiþler..
Asiller, vekiller, geçen Nebiler,
Kur’ân’da anýlan o Peygamber’ler
Hepsi de sonsuz âleme göçtüler
Söyle ey gözlerim nasýl gülersin?
Sana da gelecek sýra ansýzýn…
Bir, bir kopacaktýr telleri sazýn,
Belki Sonbaharda, belki de yazýn..
Aðlayacak baþýnda eþin, kýzýn.
Yarýda kalacak belki muradýn,
Söyle ey gözlerim nasýl gülersin?
17. 10. 2005
Suat TUTAK
Saat: 23.20