kahvede gördüm osman’ý
bana baktý, gözü doldu,
ne baðý var ne bostaný,
iþsiz kalmýþ, yüzü soldu...
gezer ki gözü buðulu,
koyuna hasret aðýlý,
harçlýk istemiþ oðulu,
cüzdanýna baktý kaldý...
görünce hoþ oldu içim,
saçýný aðartmýþ geçim,
yere batsýn seçim meçim,
bu ne tarifsiz haldý!
onun için hayat zordu,
üç çocuðu okuyordu,
Oturmuþtu bir köþede,
aðlýyordu, aðlýyordu!