Hep güçsüz, yalnýz… Karanlýklar, çaresizlikler içinde Bir yarasa telaþýyla Saða sola çarpan Buz kanatlarý kýrýlýp Hep kanlar içinde Hep hüsranla biten Çýrpýnýþlar… Bazen bir ýþýk serabý Bazen bir gülücük… Kimi zaman umut sanýlan Zerrecik mutluluklar… Ýsyanýn çaresi yok, Umutsuzluðun faydasý… Yine de yaþamak gerek, Yine de bir ýþýk beklentisi. Varsýn ýþýmasýn o umut, Varsýn hep kýrýlsýn kanatlar; Ýsteyerek, severek de olsa, Kimi zaman katlanarak ya da… Yaþamak bir gül gibi, Dikenlerle birlikte, dikenlere raðmen Sarýlmalý dört elle, “An”ýn hakkýný ödemeli.
Sosyal Medyada Paylaşın:
matilgan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.