Kurþunlarýn insaf ettiði gündeyim bugün
Bir bedene deðmemek için Azrail adýna
Kendini kurþunun önüne attýðý gündeyim bugün
Bu kadar ölüm bir kurþunu bile sýzlatýrken
Yamyamlar diyarý Avrupa insan mý bugün
askerim
“Anam kardaþým bu kurþun acýttý
Toprak bu kadar mý yakýndý
Kim bu üstümden atlayan gölgeler
Kahkaha atan bu ýþýk da ne?
Güneþ mi doðar bu vakitte”
anam
“Yavrum nerdesin gözüm çapaklanýr
Görmez oldum yufka denen katýðý
Bizim Ayþa kýz seni sorar nedir halý
Bilmedim kara haranýda kaynarmýþ yasým
Yiðidim benim kýnalý aslaným”
yarim
“Gittin kodun baþsýz sevda denen çileyi
Daðlar patlar yaslý ahým dinleyeli
Anana sorarým gözüm yola düþeli
Bilmedim kara bahtýmda kaynarmýþ sevdam
Böyle zulüm böyle devran nerdesin ey yaram”
Bu kurþunlar neden insaf etti þimdi bilirim
Anlamayanlara it soyu der geçerim