Kaðýttan gemiler yapardýk; uzak denizlere denizlerden okyanuslara gitmek için. Senin gemin yol aldý gittin çok uzaklara denizlere ve okyanuslara gittin. Ben se hala daha kaðýttan gemiler yapýyorum deli hücremde. Senin gemilerin seni alýp gittikten sonra hapsettim kendimi önce gönül hücreme. Aylar, yýllar geçti sen dönmedin ben de delirdim hasretinle. El salladým bu sahilden her geçen gemiye hep dürbünle baktým kýrmýzý elbiseli o minyon kýz var mý diye baþa çýkamadým gönlümle. Seni her anýþta yüreðimde sýzým gözlerimde cam kýrýklarý oldu. Bunca seneler geçti sen dönmedin ben þimdi bir deli hücresindeyim kaðýttan gemiler yapýyorum onlarý satamýyorum. Bir satabilsem kurtulacaðým yalnýz þundan eminim ki ben sana kavuþamadan sonsuzluk yolculuðuna çýkacaðým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
fatmahasbioglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.