NUSRET

Þanlý tarihime destanlar yazdýn,
Boðaza bir kilit vurdun sen Nusret.
Düþmanca gelene mezarlar kazdýn,
Denize tuzaklar kurdun sen Nusret.

Osmanlý yok artýk bitti dediler,
Maziye savruldu yitti dediler,
Güçleri kalmadý gitti dediler,
Cesurca karþýda durdun sen Nusret.

Farklý milletlerden asker dermedin,
Yirm’altý mayýný boþa sermedin,
Dar ettin sularý geçit vermedin,
Ýnançla yükselen surdun sen Nusret.

Kýrarken neferi kudurmuþ itler,
Tabyadan âh etti sanki þehitler,
Þahlanýrken yerden nice yiðitler,
Seyyid’in yüzünde nurdun sen Nusret.

Kükreyen donanma gelince beri,
Kumkale’yi yaptýn cehennem yeri,
Kaçamadan daha birçok serseri,
Tarihî hesabý sordun sen Nusret.

Küstah Ýngiliz’in gördüðü rüya,
Sarayda beþ çayý içmekmiþ güya,
Zýrhlý gemileri batýnca suya,
O düþü tersine yordun sen Nusret.



Sosyal Medyada Paylaşın: