Ýlk emekleyiþi aklýnda oðlunun, Ýlk "anne" diye sesleniþi kulaklarýnda, Bir hatýra þimdi ahhh çok uzaklarda! Ýlk sevda yeline kapýlýþý, heyecanla, Anneye baþkaldýrýþ,delikanlýlýk icabýyla. Piþman oluþlar sonra, Ana gibi yâr yokmuþ diye dökülen yaþlar, Þimdi mazide bir fotoðraf. " Askerim ben ana!" "Vataným uðruna caným feda!" Demiþti ya gözbebeðin;canýn, kanýn hatýrla. Yüreðini siper ederek vatan uðruna, Dualarla yolcu etmiþtin ya, Gözlerin aðlamaklý ardýndan boyun büküp, Fedekâr ana! Ne bilirdin ki,hain bir pusuda, Can verecekmiþ oðlun. Gözleri açýk gidecekmiþ, Yüreðinde yârin hayâliyle, Cennet kokan anasýnýn hasretiyle. Bir zalimin, Bir vicdansýzýn kurþununa yenik düþecekmiþ, Ne bilirdin ahh,ay yüzlü sudan duru anam! VATAN SAÐOLSUN BE ANAM! ÞEHÝTLER ÖLMEZMÝÞ, YA SABIR GÜZEL ANAM! YA SABÝR!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşe_rose Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.