Yalnýz, yýlgýn, sessiz bir haldeyim Derin düþüncelerdeyim Sebepsiz deðil gecelerden kaçýþým Hep karanlýklarda aldatýlmýþým Nü uykular hayal ederken Yalan düþ’lere sýðýnmýþým
Sabah sonsuz karanlýðý yýrtarken Tan vakti ölü aþklar doðurmuþum
Bezgin, karamsar, umutsuz bir haldeyim Kendi kendimleyim Kýzýl tabutlar süslüyor aþklarýmý Rüzgar duaya durmuþ fýsýltýyla El açan yok âmin’ler yok sükut baskýn cenazede Heyhat… Günahla yoðrulmuþum Kovulmuþum esfeli safilinden bile
Gün karýþýrken geceye Akþam vakti ölü aþklar doðurmuþum.
Hüseyin AKOVALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
x adamus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.