/bana bir þiir yaz diyorsun, içinde gökkuþaðýnýn yedi rengi olsun/
*
sabah mahmurluðumda bazen, güneþ ýþýklarýndan çok önce dolar içime tarifsiz hüzün gibi iç acýlarým, gözlerim boþluðumda sensizliðe düþünce elimde deðil ne yapayým, bir masalýn yeni sayfasýný tek baþýma okumak sönmez bir yangýndýr ocaðýmda, çayý sadece kendi bardaðýma doldurmak .
(tavþan kaný bir gül açar dudaðýnýn tadýný bilen çay bardaðýnda)
nasýl olursa akþam olur sonunda, sorma anlatamam ki yolunu gözleyiþimi saðlamasýz yalnýzlýk girdabýnda, uslanmaz hasretlerim gibi iç çekiþlerimi ah bu alacakaranlýk, hep ayný renge boyar umudu saat geceye dönmeden güneþi tutmak gelir içimden, yüreðim siyahta kaybolup, iþ iþten geçmeden .
(pencereme her gece ayný güneþi asarým, üstünde parmak izlerin)
.
öyleyse kal yanýmda, bereket hangi tarladan fýþkýracaksa orada olalým çocuksu çýðlýklarýmýzý yanýmýza alýp, baþaklardan baþýmýza taç yapalým ekin boyu dereler aksýn her yanýmýzdan, kaðýt kayýklar yüzsün üzerinde hem alýþmýþ oluruz þimdiden bizde, yarýn açýlacak olursak açýk denizlere .
(taze ekmek kokusu gibidir buðday olup öpüþmek, sýcak tarlalarda)
istersen orman olur, yüksek salýncaklar kurarýz boyumuza yeten dallara yeni yarýnlar ezberleterek, bahar tazesi açmýþ, dalýna yabancý yapraklara gölgesini mekan seçince ulu aðaçlarýn, bak iþte derim içine gözlerimin ne görüyorsan onu oku bana, sana yazýlmýþ her dizesinde gibi þiirlerimin .
(eðer konuda hasret varsa, unutma ki yaprak rengidir kavuþmak)
ya sahipsiz mercan adalarýna ne dersin, okyanuslara dalmaya kuþbakýþý en göz çalýmý renkleriyle boynuna, ziynet çelengi gibi dolamayý kollarýmý istediðimiz resmi çizmek için, sýnýrsýz ve çýlgýn bir tuval olsa önümüzde ve sen büyüleyici bir peri gibi, renk olsan gelecek için ýssýz sahillerimizde .
(cam göbeðine düþen ýþýk kýrýlýnca çýkar ortaya, tüm saklý hazineler)
ve görürsün bir doðru açý gibi, aydýnlanýr önümüzde denizler ve gökyüzü yavan gerçeklerimizi býrakýp, seçeriz kendimize zengin özgürlüðümüzü yani yüzmek çýrýlçýplak derinlerde ve kanatlanýp uçmak bulutlar ötesine iþte bunu diyorum anlýyor musun, bir trende vagon olup girerken tünellere .
(her karanlýðýn sonunda bulutsuz ve çalkantýsýz ayný aydýnlýk vardýr)
canýmýn içi hadi sen yaz þimdi bana, yarýn için ne almak lazýmsa mutfaða þarabýmýz kristal kadeh olmasýn, menekþe gölgesini düþürürüz sofraya gözlerinin içine bakarým beni anlatýrken, bir parça sarhoþ, seversin bilirim ve sonra yakarým keyifli tarafýndan bir sigara, dumanýný baþka tarafa üflerim .
(sanki bir sabit kalemle öpüþmüþ gibi dudaklarýn, menekþeler açtýðýnda)
* /þiiri oku ve kal yanýmda, gidersen önce gökkuþaðý aðlar, bunu unutma/ Sosyal Medyada Paylaşın:
uzungemici Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.