yýllar önceydi...
dün gibi hatýrlarým.
bir karadeniz sahilinde,
mehtaplý bir gecede,
aylardan eylül...
içimde büyük bir hüzün...
aþkýmý özlüyordum,
geçen sevgi dolu günleri...
berrak gökyüzündeki
yýldýzlarý izlerken,
seni görüyor...
ve...
yanlýzlýðýma yanýyordum...
usulca yanaðýma
akan gözyaþlarým...
aþkýmýza aðlýyordum..!
birden AY seslendi..!
seni aðlatan birini
neden düþünüyorsun..?
cevap verdim.
sen gökyüzünden vazgeçer misin...?
d.adýbelli
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.